Clichés over de Fransen op het werkvloer
Emily in Paris gaat over een jonge Amerikaanse vrouw die door haar bedrijf naar een dochteronderneming in de franse hoofdstad wordt gestuurd om de marketing te verbeteren. Zij moet de Franse medewerkers leren om te gaan met de sociale media. Uiteraard levert dit veel komische, gênante en tenenkrommende situaties op. En uiteraard wordt deze jonge zakenvrouw verliefd op een Fransman.
Hoewel de Franse intellectuele kranten deze serie denigreren, is Emily in Paris wel heel vermakelijk. Natuurlijk, het is geen Jean-Luc Godard! In deze feel-good serie serie komen alle clichés over werken voor een Frans bedrijf voorbij. Het doet denken aan het boek ‘Sacrés français’ van Ted Stanger over de belevenissen van een Amerikaanse interim manager die naar Noord-Frankrijk wordt gestuurd om een verliesgevende dochteronderneming te verkopen.
De makers van het Facebook kanaal ‘Welkom in de jungle’ wilden weten of de clichés die in Emily in Paris voorbijkomen, waar zijn. Zij vroegen het aan een aantal Amerikanen die in Parijs werken. Zeggen de Fransen altijd ‘nee’? Komen de Fransen werkelijk pas om 11 uur ’s morgens op kantoor? Nemen zij uitgebreide lunchpauzes van minimaal 2 uur? Flirten de Fransen ongegeneerd met collega’s? Zijn zij dol op vergaderen? Roken zij de hele dag door? En gaan de Fransen vaak op vakantie?
Je kan het interview terugvinden op Facebook . Deze Amerikanen antwoorden in het Frans. Kortom ook een mooie gelegenheid om je Frans te oefenen!