Zonder frustratie op een efficiënte wijze Frans leren met dyslexie
Ik heb het bestaan van dyslexie ontdekt toen ik een aantal jaar geleden Franse les gaf op een middelbare school in Rotterdam. Op mijn eerste werkdag overhandigde de rector mij een lijst van alle leerlingen met dyslexie, ADHD of een andere aandoening. Deze leerlingen kregen bij een schriftelijke overhoring of examens meer tijd. Soms mochten zij een toets ook mondeling afleggen. Vaak hielp dit echter niet. De leerlingen met dyslexie hadden de grootste moeite om de Franse taal onder de knie te krijgen en lieten het vak meestal zo snel mogelijk vallen.
Nu dat ik voornamelijk zakelijke trainingen voor bedrijven verzorg, kom ik soms (weer) klanten met dyslexie tegen. Sommige van deze, nu vaak zeer succesvolle, klanten hebben mij verhalen verteld over de problemen die zij door deze aandoening op de middelbare school hadden. Ik ben er van overtuigd geraakt dat de traditionele manier van een taal aanleren, voor hen niet werkt. Hoewel ik zelf niet specifiek ben opgeleid om aan klanten met dyslexie les te geven, heb ik hier in de loop der jaren wel veel ervaring in opgedaan.
Door te kiezen voor een andere aanpak (minder gericht op lezen en schrijven en meer op luisteren en spreken) bespaar ik mijn klanten de nodige frustratie en leren zij toch Frans.